تخته نرد در جنگ های صلیبی

احتمالا چند نوع ابتدایی بازی نرد در انگلستان مرسوم بوده است.هر چند در میخانه های قدیمی قرن هشتم و نهم میلادی این قبیل بازی ها معمول و مرسوم بوده،اما عمومیت و رواج آن از زمان جنگ های صلیبی آغاز شده است.

در واقع بازی نرد و سایر بازی ها به قدری در بین سربازان مسیحی که به جنگ های صلیبی می رفتند رواج داشته است که در سومین جنگ صلیبی به فرماندهی (ریشارد شیردل) و متحدش (فیلیپ اگوست) در سال 1190 میلادی،ناگزیر این دو فرمانده با هم یک فرمان صادر کردند که در آن نوشته شده بود:((بازی نرد برای کلیه سربازانی که درجه آن ها پایین تر از شوالیه است و همچنین شرط بندی در بازی نرد ممنوع است.شوالیه ها و کشیش های ارتش صلیبی حق دارند که برسر پول بازی کنند.به شرط آن که مبلغ برد و باخت در 24 ساعت مجموعا از 20 شیلینگ تجاوز نکند.و نیز متخلفین به پرداخت یکصد شیلینگ جریمه به اسقف ارتش محکوم خواهند شد.((فقط دو پادشاه که فرماندهی صلیبیون را به عهده داشتند مستثنی بوده و حق داشتند که با هر مبلغی شرط بندی کنند.آجودانها و معاونین دو پادشاه هم فقط تا حدود 20 شیلینگ حق برد و باخت داشتند و در صورت تخلف از این فرمان به مدت سه روز آن ها را لخت کرده و شلاق می زدند.)) برادر (ریشارد) به نام ((ژان)) نیز به بازی نرد علاقه مند بود و با افسرانی که دوست می داشت بر سر مبالغ ناچیز،بازی می کرد.